|
||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||
|
"Als je aan me denkt, herinner je dan het moment, waarop je mij het meest lief had" Rainer Maria Rilke Verlies Er zijn veel vormen van verlies. Groot verlies kan ons in diepe rouw dompelen. Wij rouwen om de dood van mensen die belangrijk voor ons zijn, of om een scheiding, om onze gezondheid wanneer we door ziekte getroffen worden, om kinderloosheid of een miskraam, om onze baan, om gemiste kansen, wensen of dromen die niet in vervulling gingen, om verloren jaren, om de jeugd, om... Door een acuut verlies kan een verlies van vroeger opnieuw geraakt worden. Velen van ons leven met diep verstopte, oude pijn. Wanneer daar in de loop der jaren nog nieuwe pijn bij komt gaat het ‘in toom houden’ of onderdrukken hiervan steeds meer energie kosten. Kracht die wij veel beter kunnen gebruiken voor de realisatie van een gelukkig, vervuld en tevreden leven. De confrontatie met verlies en rouw kan een gevoel van chaos teweeg brengen en ons bang en hulpeloos maken. Wij proberen ons dan staande te houden, soms met de laatste krachten. Anders gezegd: we overleven. Wij willen anderen en onszelf tonen dat wij het kunnen, dat wij sterk zijn. Regelmatig komt het voor dat iemand in rouw geconfronteerd wordt met mensen in hun omgeving die zich met de situatie niet goed raad weten en zich terugtrekken. Soms is de hevigheid van de emoties hen teveel, of vindt men dat de rouw nu wel lang genoeg geduurd heeft. Als iemand tijdens een rouwproces te weinig ondersteuning vindt dan bestaat het gevaar dat het rouwproces stagneert. Het komt voor dat de rouwende dan afleiding en troost zoekt in (overmatig) alcoholgebruik, roken, drugs, medicijnen of werk. Op korte termijn kan dit verlichting geven maar als deze impasse te lang voortduurt kan zich een depressie ontwikkelen. De wens om te leven wordt dan overschaduwd door een gevoel van zwaarte, lusteloosheid, besluiteloosheid, moeheid. Dat kan zoveel kracht kosten dat men het gevoel heeft er niet meer alleen uit te komen. Rouw wil niet onderdrukt worden, ze wil gezien worden. De boodschap:"je mag niet zijn, je bent niet goed", kan leiden tot leegte, verstarring, verbittering en eenzaamheid. Rouw vraagt om een begripvol, liefdevol, warm iemand om je heen. Doel Ons doel is om acute en oude, diep verstopte verlieservaringen weer in beweging te krijgen. Onderdrukt verdriet toelaten, opdat de levensvreugde weer kan stromen en transformeert tot levenskracht. Wij laten de angst toe. De angst om weer te voelen, de pijn van het loslaten. Om te ontdekken, dat zij onnodig veel kracht aan zich bindt. Om weer de zin in het leven te hervinden. Methoden Een groep waarin alle deelnemers met hetzelfde thema bezig zijn, namelijk verlies en rouw, wordt verrassend snel een vertrouwde gemeenschap waarin elke deelnemer zich gehoord, gezien en begrepen voelt. De groep vormt zo een veilige, begripvolle omgeving waarbinnen de pijnlijke processen die hierbij horen zich kunnen ontwikkelen. Begeleiding De groep zal worden begeleid en ondersteund door Heike Debets en Jeroen Boot. Heike Debets zal dagelijks een dagdeel aanbieden met gesprek in grote en kleine groepen, lichaamsoefeningen, meditatie, fantasiereizen, tekenen, opstellingen, rituelen. Jeroen Boot zal het programma aanvullen met wandelingen in de overweldigende natuur van het mooie eiland Terschelling, verrijkt met passende meditaties en symboliek. In culturen die nog de oude tradities onderhouden weet men dat alles met alles in verbinding staat. Dit zetten wij in bij het buitenwerken. De lichamelijke activiteit verdiept het proces en de natuur geeft ons daarbij antwoorden en geschenken. Wij zullen ons in de liefdevolle, soms stormachtige armen van ‘oermoeder’ Terschelling bevrijden van ballast, pijn, onnodig vasthouden en lijden. Deze ‘reis door het verlies’ is duidelijk gestructureerd. Door verschillende oefeningen, afgewisseld met natuurtochten, wordt de kracht opgewekt die nodig is om het verdriet te transformeren naar meer levensenergie. Nieuwe wensen en doelen kunnen daarbij ontdekt worden. De woensdag middag is vrij. Een diner in een restaurant op Terschelling zorgt voor een vrolijke ouverture van deze workshop, voordat wij op vrijdagochtend afscheid van elkaar nemen, nu diep en echt gevoeld.
Download de folder. Bekijk de foto's. |